ಸೆಳವು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿ

ಜೀವ ಬುಗ್ಗೆ ಉಕ್ಕಿ
ಬಾನಬಣ್ಣ ಹೊದ್ದು
ಹರಿಯೋ ಸೆಳವಿನಾಗ
ಒಳಗೊಂದು ಮೀನು ಧ್ಯಾನಕ್ಕೆ
ಇಳಿದಿತ್ತು.

ಈ ಇವಳು
ಆ ಅವನು
ಇಬ್ಬರೊಳು 
ಸೆಳವು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿ
ಕೂಡಿಕೊಂಡದ್ದು
ಕಂಡುಕೊಂಡದ್ದು
ದಾರಿ.. ( ಕಡಲು)

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ಪರೀಕ್ಷಾರ್ಥಿಗಳು

  ಪರೀಕ್ಷಾರ್ಥಿಗಳ ದಂಡಯಾತ್ರೆ ಸಾಗುತ್ತಲೇ ಇದೆ ಋತು ಚಕ್ರದ ಹಾಗೆ.. ಈ ದಿವಸ ಮಾಸ.. ಬರೋ ವರುಷ ಹೀಗೆ ಉರುಳುವ ಕಾಲ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಉತ್ತರ ಅರಸುತ್ತ ಈಜಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಹಾಗೆ! ಹರಿವ ನೀರಿನಾಳ ಮಬ್ಬು ಕತ್ತಲ ಒಳ ಹಾಯ್ದು ತಡಕಿ ಮೇಲೆ ಮೇಲೆ ದಾಟಿ ಒಳಸುಳಿಗಳೊಳಗೆ ಸುದೀರ್ಘ ಏಕಾಂತ ಕಳೆಯುವಂತೆ ಚಿತ್ತಾದ ಉತ್ತರಗಳ ನಡುವೆ ಅಬ್ಬೇಪಾರಿ ಒಂದೆಳೆ ನೆನೆಪು ಮಾಸಿ ಎರಡು ಸುತ್ತು ತೆಳ್ಳಗಾಗಿ ಕಳೆಗಟ್ಟಲು ಪರೀಕ್ಷೆ ತೀರಲೇ ಬೇಕು. ಉತ್ತರಗಳೇ ಕಾಣದ ಹಲವು ಒಗಟುಗಳಿಗೆ ಮುಗ್ಗರಿಸಿ ಪರೀಕ್ಷೆಯೇ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಕೇಂದ್ರವೆ ಆದಂತೆ ಮೆರೆಸಿದರೂ ಯಾವ ಪರೀಕ್ಷೆಗೂ ಕಾಯದೆ ಗಂಟು ಮೂಟೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಡುವ ತುರ್ತು ನಿರ್ಗಮನದ ಯಕ್ಷಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಮರೆತಂತೆ ಇದ್ದುಬಿಡುವ ಮರುಳಷ್ಟೇ.. ಧರ್ಮರಾಯನ ಉತ್ತರ. - ವನಿತಾ ಪಿ ವಿಶ್ವನಾಥ್ 
Read more

ಚಿನ್ನದ ಬಾತುಕೋಳಿ

ಮೋಟು ಲಂಗ ಉದ್ದಜಡೆ ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ಅಂಬು ಹಾಸಿದ ಏಳುಸುತ್ತಿನ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಕೈಗೆಟುಕು.. ಎಟುಕು ಕುಣಿದಾಗೆಲ್ಲಾ! ಬಾಯ್ತುಂಬ ನಕ್ಕಳು ಅಜ್ಜಿ ಅವಳ ಎಲೆ ಅಡಿಕೆ ಚೀಲಕ್ಕೆ ಹೊಲಿಯಲಾರದ ತೂತು ಮುಗ್ಗಲು. ಪುಟ್ಟ ಬಾಲೆಯ ಪುಸ್ತಕದ ಬ್ಯಾಗಿನ ತಳದ ಚಿಲ್ಲರೆ ಕ್ಯಾಂಡಿ ಚಾಕಲೇಟು ನಿಂಬೆ ಹುಳಿ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ. ತಿಂಗಳು, ಬೇಗ ಮುಗಿಯದ ಜುಲುಮೆ. ಅಪ್ಪಕೊಟ್ಟ ದೊಡ್ಡ ನೋಟು ನವಿಲು ಗರಿಗಳ ನಡುವೆ ದಶಕಗಳೇ ಕಳೆದ ನೆನಪು! ಹಳೇ ಆಲ್ಬಮ್ನ ಪುಟತಿರುವಿದಾಗೆಲ್ಲಾ ಅರೆ ಸಂಕೋಚದ ಮುದ್ದೆ ಅಮ್ಮ. ಅವಳ ಟ್ರಂಕಿನಲ್ಲಿ ಮಡಿಕೆಯ ನಡುವಿನ ಬಾತುಕೋಳಿಯ ಓಲೆ ಮಾಯವಾದ್ದು ಈಕೆ ಬಿಡಿಸೇ ಇರದ ಒಗಟು! ಒಗಟು ಅಂದಾಗೆಲ್ಲಾ ಅಜ್ಜಿ ಕತೆ ಸುರುವಿಡುತ್ತಾಳೆ.. ಏಳು ಸಾಗರದಾಚೆ.. ಕಾಡು ದಾಟಿ, ಮಾಮರದ ನಡುವೊಬ್ಬಳು ಕನವರಿಕೆಯಾಕೆ. ಅಜ್ಜಿ, ಅಮ್ಮ, ಅತ್ತೆಯರು ಸರದಿಯಲ್ಲಿ ಹೊತ್ತು ದಾಟಿಸಿದ ಸರಗಳು ತೊನೆದು ಕುತ್ತಿಗೆ ಭಾರದ ಕಿಸೆ ಇಲ್ಲದ ರಾಜಕುಮಾರಿ! ಈಕೆಗೆ ಪ್ರಾಯವೆಂದರೆ ಕೇಳಬೇಕೆ? ಪರಧಾರೆಯ ಗೌಜು ಗದ್ದಲ.. ಈಗಲು ಅದು ಸುದೀರ್ಘದೆ ಕಳೆದು ಹೊಗುವ ಕನಸ್ಸು... ಹಂಗಿನ ಪ್ರಯಾಣ! ಮೌನದ ತೊಡಿಗೆಯ ಬಾಲೆ ಮನೆಯಿಂದ ಮನೆಹೊಕ್ಕು ಗುಸುಗುಡುವ ಕತೆಯಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಹೂಗಣ್ಣು ತಿಳಿವ ಸುರುವಿಕೊಂಡಲ್ಲಿ ಅವನ ತೋಳಾದರು ಕಿಸೆಯ ಅಂತರ್ಪಟ ಹಾರಾಡುತ್ತದೆ. ಮಣಿಯದ ಬದುಕು... ಕಿಸೆಗಳು ಮೂಡಹತ್ತುತ್ತವೆ ಬ್ಯಾಗಿಗೆ. ಹರವಿಕೊಂಡ ಆಕಾಶ ಅಗಣಿತ ತಾರೆ ಜತನ ಮಾಡಿದ ಬ...
Read more

ರೆಕ್ಕೆ

ಎತ್ತ ತಿರುಗಿದ್ದೆನೋ ಆಗ ಜೊತೆಗಿದ್ದವುಗಳು ಕಳಚಿ ಹಾರುವಾಗ. ಉದುರಿಹ ರಂಗುರಂಗಿ‌ನ ಗರಿ ಪುಕ್ಕಗಳು ತೂರಿವೆ ಬಿಸುಗಾಳಿಗೆ. ಚೀರುತಿವೆ ಎಲ್ಲೋ ಗುಂಪಾಗಿ ಹೆಕ್ಕಿ ಹೆಕ್ಕಿ ಮೇವ ಪಾಚಿಕಟ್ಟಿದ್ದ ನೀರ ಕಲಕಿ ಕೊಕ್ಕಿಟ್ಟು ಹೀರಿ ಕೆನೆದು ಬೆಚ್ಚಗಿದ್ದವೋ ತೆಕ್ಕೆಯಲ್ಲಿ. ಪಳಗಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಬರುವುದಿತ್ತ. ಕತ್ತೆತ್ತಿ ನೆಲ ಮರೆತು ಸಾಗಿತೋ ದೂರ ದೂರಕೆ ಹೆಜ್ಜೆ ತಲುಪಿದ್ದೆ ಅರಿಯುವುದರೊಳಗೆ ಬೂದಿ ರಾಶಿಯ ಬದಿ. ಗಬೆಯು ಬಡಿಯುತಿದೆ ಒಳಗಿಂದ ಆರಿಲ್ಲ ತೀರದ ಕಾವು. ಎಂದೋ ದೇಹಿ ದೇಹಿ ಎಂದ ದಾಹಗಳು ಬಾಯ್ತೆರೆದು ಬರಿದಾಗಿವೆ ಮತ್ತೆ ಇತ್ತಣಿಂದೆತ್ತ ಪರಿಪರಿಯ ಪರದಾಟ. ಬಲಿತದೆಂದೋ ಅವು ರೆಕ್ಕೆ ಬಡಿವಾಗ ಸದ್ದು ಕೇಳಲೆ ಇಲ್ಲ ಹಾರಿರಬಹುದು ಈ ಊರ ದಾಟಿ ಅತ್ತ ಅತ್ತ.... ದೂರದತ್ತ. - ವನಿತಾ ಪಿ ವಿಶ್ವನಾಥ್
Read more